torsdag 6. november 2014

minnast i kjærleik



































du ser ikkje henne stå på noko scene
ei heller i sentrum

 ho likar ikkje å vere i fokus
ho held seg i skuggen og løftar andre fram i lyset

 ho er som vatnet
som speglar himmelen av

 premieskapet er ikkje fullt
ei heller pengepungen

 ingen skriv om henne i vekeblada
og den dagen dødsannonsa kjem vil det stå:

 minnast i kjærleik
døde stille slik ho levde

 - Sigrid nov.14 -
Lagt inn av kl.
Etiketter: , ,

11 kommentarer:

  1. Åpent^husnovember 06, 2014

    så sårt og nakent. og vakkert
    <3

    SvarSlett
  2. ANEnovember 06, 2014

    Så vart og fint av noko så alvorleg <3 klem

    SvarSlett
  3. Rantennovember 06, 2014

    Vakkert! God helg :-))

    SvarSlett
  4. Mormorfarmor Ingernovember 06, 2014

    ♥

    SvarSlett
  5. Englepappa/ Ole JNnovember 06, 2014

    Flott bilde og nært og vakkert dikt! Likar det!

    SvarSlett
  6. reSIRIkulertnovember 07, 2014

    ♥ vakkert ♥

    SvarSlett
  7. Annemornovember 07, 2014

    Vakkert .
    God helg og klem :)

    SvarSlett
  8. KKvinnebloggernovember 07, 2014

    Kjære Sigrid! Du er så flink med slike små, tankevekkende innlegg! Takk!

    SvarSlett
  9. Refleksjon på livsvegennovember 07, 2014

    Fekk denne frå http://amosinblogg.blogspot.no/ , men klarte slette den på mobil gmail:
    Nydeleg skrive.

    God natt.

    SvarSlett
  10. Inger Marienovember 07, 2014

    Vakkert!!
    God helg til deg:)

    SvarSlett
  11. Tina Lielnovember 08, 2014

    Smukt Sigrid! God weekend♥

    SvarSlett

Koseleg med ein kommentar ;-)
(måtte diverre stenge for anonyme då det kom så masse spam)

Abonner på: Legg inn kommentarer (Atom)