REFLEKSJON PÅ LIVSVEGEN: mars 2012

søndag 25. mars 2012

Millom bakkar og berg ut med havet
heve nordmannen fenget sin heim,
der han sjølv heve tufterna gravet
og sett sjølv sine hus uppå deim.

Han såg ut på dei steinutte strender
det var ingen, som der hadde bygt.
"Lat oss rydja og bygja oss grender,
og so eiga me rudningen trygt".

Han såg ut på det bårutte havet;
der var ruskutt å leggja ut på;
men der leikade fisk ned i kavet,
og den leiken den vilde han sjå.

Fram på vetteren stundom han tenkte:
Giv eg var i eit varmare land!
Men når vårsol i bakkarne blenkte,
fekk han hug til si heimlege strand.

Og når liderna grønka som hagar,
når det laver av blomar på strå,
og når næter er ljosa som dagar,
kann han ingenstad vænare sjå.

Tekst: Ivar Aasen

........................

Enno ein vakker vårdag er snart ferdig.

Er visst poetisk for tida..

I dag tenkte eg på Ivar Aasen sin sang

Mellom bakkar og berg

då eg vandra i skogkanten og såg vårsola varme og gi liv til

vakre blomar. Endatil Påskeliljer klarte vi å finne.

Ein kan nok lengte bort og vekk når vinterstormen rasar..

Men når vårsola kjem..

Ingen stad er då så vakker som gamle Noreg!

Måtte di veke verte god!

..............................................................................

Melder meg på Mandagstema med dette innlegget her.

Tema for denne mandagen er NYTT LIV.

Og då må vel dette passe :-)

lørdag 24. mars 2012

Petunia ville gjerne ha bilete frå heimstaden vår denne gongen på Himmelsk.

På ein liten fjøretur saman med mannen min fanga eg dette motivet.

Ja, det er VÅR!

Og eg fekk lyst til å syngje saman med VÅRSØG: No skin det sol...

Måtte alle få ei god helg der ein kan få litt energi til kvardagen..

Og dei som må jobbe vonar eg får nyte litt sol etterpå :-)

....................................................................................................................................................................

VÅRSØG
av Hans Hyldbakk

No skin det sol e høgste Svealiå
No bli det vår, det kjenne e so vel
De søng så trongt kring alle dalasiå
å synnåvinn han kjem å gjer me sel.

Når sommarn kjem, da bli det fint e fjellå,
da ska e dit å hør kår bekkjinn søng,
å kliv te topps e brattast berjestellå
å vea tort å tåg å tåbærløng.

E kjenne lokt tå gras kring alle haua,
å sola skin, å bjøllåin kling så kløkt.
Å tjønninn legg så blank der e ska laua
me berg ekreng, der e kainn sol me trøkt.

Å du, å du, kår sårt å sælt e stoinna,
når sola skin frå kvite høgdå ne.
Da væt e vår'n han e kje lenger oinna
at e får levva slik ein somar te.

Da væt e vesst at bekkjinn legg å venta
poinn kalle isa me så sval ein drekk.
- Når hausten kjem å sistkveldskløva henta,
da ska e takk for sommarn så e fekk.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

For meir Himmelsk besøk Petunia

søndag 18. mars 2012

Vinden

Innimellom kan livet vere nokså hardt å takle.

Livet sine "vindar" kan blåse deg overende.

Det er ikkje alt ein kan forandre på.

Andre menneske sine feilsteg kan snu oppned på livet ditt.

Men istaden for å la "vinden" ødelegge deg må du prøve å gjere noko positivt utav alt det negative.

Du kan ikke stoppe vinden,

men du kan bygge vindmøller!

Nederlandsk ordtak

Ta turen innom Petunia for fleire Himmelsk motiv!

søndag 11. mars 2012

Vårteikn

Eit av dei sikraste vårteikna for meg er når Pelargoniane mine begynne å vakne til live.
Denne har no fått kome opp i stova. Og når vårsola skin på den då er det godt å leve :-)

Gode tips på korleis ein skal få Pelargoniane fine finn du hjå

Anne på Moseplassen, sjå inn om henne.

For fleire VÅRTEIKN sjå innom Alt som er Vakkert

som har VÅRTEIKN som mandagstema.

fredag 9. mars 2012

Himmelsk i farta

Himmelsk i fart ja..

På veg frå Sola til Stavanger oppdaga eg nokre spesielle skyer.

Hadde lyst å rope stopp!

Men trur ikkje buss sjåføren hadde høyrt på meg :-)

Eg tok difor eit bilete i fart.

..........

Ynskjer du sjå meir Himmelsk?

Sjå innom Petunia.

God helg!

torsdag 8. mars 2012

Barndomsminne

Barndomsminne..

Det er nok ikkje alle barndomsminner som er like gode.

8 mnd på Barnesanatoriet på Reknes har satt spor i livet til ei av mine venniner.

Berre 4 år gamal måtte ho reise frå heimen sin for å få behandling for

Tuberkolose. Ei behandling som ein i ettertid ser ikkje gjorde henne godt.

Det er vanskeleg å sette seg inn i denne situasjonen. Korleis hadde ho det?

På bilete over ser vi dukka til vennina mi, det kjæraste ho hadde med seg.

Slik fortel vennina mi det med eigne ord:

"Eg hadde fått ei stor fin knuseleg dokke som eg var så glad i. Hugsar så godt då den vesle jenta i nabosenga grein så mykje for ho ville ha dokka mi, og leike med den. Eg ville jo ikkje låne den vekk kan du tru, eg var jo så redd for den.

Men ein pleiar tok likevel og gav den til den hylande jenta, som like etterpå kasta den i golvet, så halve bakhaudet knuste. Den fortvilelsen og sorga eg kjende då, gløymer eg ikkje, og dokka vart ikkje erstatta med ei ny og heil nei, så den gamle dukka med knust bakhovud sit høgt oppå hylla mi den dag i dag. Maktesløshet. Det einaste eg hadde vart tatt ifrå meg og ødelagt." (gjengitt med tillatelse)

Dette biletet syns eg beskriv så godt den botnlause sorga som mi vennine opplevde.

Kvifor skriv eg om dette?

Det er snart 50år sidan det skjedde..

Vanskeleg å bevise alle opplevingane, all den tvangen og tyraniet som borna opplevde.

Eg skriv fordi eg syns det er viktig at desse historiene kjem fram i lyset.

Eg skriv fordi eg vil at sanninga om den behandlinga dei fekk skal kome fram.

Mangt eit Sanatoriumbarn vart prega for livet.

....................................................

For dei som bor i Oslo området vil eg anbefale eit besøk på:

Norsk Teknisk Museum / Nasjonalt medisinsk museum

Utstillinga opnar 14, mars kl 1300.

Jeg fortalte ikke til noen at jeg hadde vært sjuk

– om tuberkulosen, behandlingen og tiden etterpå

”Jeg bodde noen år i Oslo på 70-tallet. Nesten hver helg tenkte jeg på å dra opp igjen til Grefsen, men jeg fant alltid en unnskyldning. 15 år senere var jeg igjen i byen, på besøk hos en venn. Jeg lånte bilen hans, kjørte bort der og stod på utsiden i minst en halv time. Bare stod. Minnene kom, tårene bare rant og rant. Så snudde jeg ryggen til og kjørte tilbake til kameraten min. Jeg kan ikke huske jeg sa noe til ham.” (Einar Måseide (65), innlagt på Grefsen barnesanatorium i 20 måneder i 1953-54.)

Tuberkulose var den farligste og mest fryktede epidemiske sykdommen i Norge fram til 1950- og 60-åra. I Jeg fortalte ikke til noen at jeg hadde vært sjuk deler pasienter, pleiere og pårørende sine minner og erfaringer fra sanatorieoppholdene. Hvordan har sykdommen og behandlingen preget menneskene, familiene og også samfunnet utenfor? Historiene fortelles gjennom dokumentarfilmer, fotografier, intervjuer, skjønnlitterære tekster og gjenstander.

Jeg fortalte ikke til noen at jeg hadde vært sjuk henter materiale blant annet fra Grefsen barnesanatorium (1909-1970), nå Sanatoriet barnehage.

Utstillingene er laget av Nasjonalt medisinsk museum i samarbeid med Bymuseet i Bergen og Universitetsbiblioteket i Tromsø. Prosjektet er støttet av Norsk Kulturråd og er en del av kulturrådets nye Brudd-prosjekt.

Jeg fortalte ikke til noen at jeg hadde vært sjuk

er både en nettutstilling og en fysisk utstilling.

Begge lanseres på Norsk Teknisk Museum / Nasjonalt medisinsk museum

14, mars kl 1300.

Velkommen!