onsdag 24. august 2011



Over meg har eg ein kveldshimmel
full av drivande skyer,
Solens Eventyrlande.


Utbreidd for mitt syn
ligg eit stort landskap
under vekslande spel
av lys og skugge.


Somt i landskapet er klart synleg.
Anna ligg i skugge.
Skulle gjerne dytte meir inn i skuggen.


Men nei.
Lat lyset løfte fram
også det ein ønskjer ikkje var der.
Alt var livet.


Kva er stort, kva er smått no?
Klarast i minnet
står tider og stunder
då ein heilt og fullt
kjende ein var til.


Haldis Moren Vesaas

9 kommentarer:

  1. Så vakkert! Dette har eg ikkje lese før, så takk for at du deler:)

    SvarSlett
  2. ....ja det er så sant som det er sagt!! klem

    SvarSlett
  3. Nydelige ord av Haldis. Hun får en til å tenke over livet og sårbarheten. Takk for diktet
    God natt fra meg
    Klem

    SvarSlett
  4. Veldig fint; bilde og ord kler hverandre. :-)

    SvarSlett
  5. dette har jeg faktisk ikke lest før, trodde jeg hadde fått med meg det meste av HMV, takk for at du deler :) vakkert bilde, litt melankolsk. *♥*

    SvarSlett
  6. Vakkert bilde og dikt! Du lager så enkle, men så utrolig gode innlegg! En stopper liksom opp og tenker etter å ha vært her! Veldig godt! Takk for dine lune, gode kommentarer også! -Margit-

    SvarSlett
  7. så fint det var! Elsker å lese nynorsk, synes faktisk dikt blir ekstra vakre da!
    Ha en fin kveld!
    KLem
    Lise

    SvarSlett
  8. Haldis Moren har gode ord, godt å lese!
    Ha en fin ferd mot helg, her har vi hatt varme, men er ikke sikker på det varer til helga;)

    Klem fra meg;)

    SvarSlett
  9. Nej, så märkligt! Den här dikten läste jag också häromdagen, och jag som inte läst hennes dikter på flera år. Vackert i alla fall!

    SvarSlett

Koseleg med ein kommentar ;-)
(måtte diverre stenge for anonyme då det kom så masse spam)